”'NIEUWKOMERS'

Draad 200 x 120 x 15cm

Nieuwkomers is een werk in het thema “De bewogen Mens”.

Twee jaar geleden begon ik met het onderzoeken van dit thema. Daarbij trof mij hoe subtiele veranderingen in de houding van het lichaam de innerlijke bewogenheid weerspiegelt. 

De menselijke figuren in dit werk lijken erg op elkaar, de kleine verschillen vallen niet direct op. Ze staan bij elkaar maar zijn niet echt samen. In de groep lijken ze allemaal alleen. Ik vraag me af waar ze vandaan komen en waar ze heen gaan. Hebben ze een doel of zijn ze zoekende?  

Ze kijken naar boven, proberen ze het hoofd boven water te houden of is het hun trots? Misschien hopen ze op hulp van boven of verwachten ze onheil.

Ze lijken ontheemd en machteloos, hun handen hangen zwaar naar beneden.

Het doet me denken aan asielzoekers.

Ze komen aan in een vreemde wereld. Ik zie hun worsteling, hoe ze verloren zijn geraakt, alles achterlatend wat vertrouwd was, hun land, hun huis, hun leven. Hun eigen identiteit is opgelost in de groep. Ze worden enkel nog gezien als asielzoeker, een van de velen. 

Hoe moet het zijn als je even niemand bent en weer opnieuw moet beginnen? Hoe bewaar je je eigen identiteit en zelfrespect? 

Het werk is gemaakt van ijzerdraad als een ruimtelijke tekening. Door de afstand tot de wand ontstaan er schaduwfiguren die de groep van 6 groter maakt, als een eindeloze stroom.

'DE OVERSTEEK'

Dit stuk is vrij opvallend; het lijkt op een driedimensionale wandsculptuur in plaats van een plat schilderij. Het kunstwerk is samengesteld uit wat zwart gaas- of netmateriaal lijkt te zijn, dat is gevormd in een menselijke figuur. De figuur buigt voorover, met het hoofd gebogen, wat een gevoel van zwaarte of droefheid geeft. Het gebruik van gaas laat een spel van schaduw en licht toe op de muur erachter, wat bijdraagt aan de diepte en dynamische textuur van het kunstwerk.

De vorm van de sculptuur en de houding van de figuur kunnen gevoelens oproepen van vermoeidheid, wanhoop of introspectie. De ruwe, onafgewerkte randen van het gaas, samen met slierten die vrij hangen, zouden een staat van ontbinding of desintegratie kunnen suggereren, wat emotioneel ontrafelen of een gevoel van onvolledigheid zou kunnen symboliseren.

De keuze van het materiaal en de manier van presenteren geven het werk een hedendaags gevoel, en het neigt naar abstract expressionisme waar de nadruk meer ligt op het materiaal en de daad van creatie dan op een precieze, realistische weergave van vorm. Het is een krachtig stuk dat de kijker niet alleen visueel, maar ook emotioneel en conceptueel betrekt.