Ik houd het bewust bij schetsen. Hiermee hoop ik de verbeelding te prikkelen. Een schets is in feite nog niet af. Je kunt er als kijker lijnen bij bedenken om een compleet beeld te vormen. Op deze manier daag ik de kijker uit om zijn eigen betekenis geven aan mijn werk.
Sinds ik besmet ben geraakt met het 'driedimensionale virus' ben ik me meer gaan verdiepen in deze kunstvorm door ook met andere materialen te gaan werken. Ik geloof dat je als kunstenaar moet blijven leren en experimenteren om te zorgen dat je creatief blijft. Zo'n experiment leidt lang niet altijd tot nieuw werk, maar het zorgt wel voor inspiratie of nieuwe inzichten.
Dagelijks zie ik mensen lijden, in mijn directe omgeving en op wereldniveau. Vluchtelingen in de kou, politieke gevangenen in smerige gevangenissen, mensen die vereenzamen. Ik voel me machteloos maar kan er mijn ogen niet meer voor sluiten. De zwaarte moet een stem krijgen. Het duwt en trekt en klopt op de deur.
Met grote gebaren maak ik een opzet, niet precies wetende waar het heengaat. Ik volg mijn innerlijk kompas, laat mijn hand zijn gang gaan. Er zit geheugen in mijn handen.
De beelden die opdoemen zijn vaak zwart en zwaar en doorleefd. Mensen die hun schouders laten hangen, lijdzaam, de hoop balanceert op het randje. In sommige beelden ontstaat troost of verbinding.
Het fascineert me hoe sterk de levenskracht is. Waarom mensen willen blijven leven ondanks het lijden.
Ik gebruik graag zwart Siberisch krijt op levensgroot papier. Met dat krijt kan ik heel subtiele maar ook heel krachtige lijnen zetten. Er ontstaat gelaagdheid door delen uit te smeren of weg te gommen. De lijnen kunnen niet helemaal meer verdwijnen, zij vormen de geschiedenis van de tekening. De tekening ziet er vaak besmeurd, vuil of chaotisch uit en benadert daarmee het leven zelf.
Beelden komen tot leven
Vanaf het allereerste begin vormden mijn lijnen zich tot modeltekeningen, tekstbeelden, pentekeningen en Chinese penseelschilderingen. Later ben ik op zoek gegaan naar manieren om deze tekeningen en schilderingen levendiger te maken, om ze meer onderdeel te laten zijn van de ruimte.Tijdens mijn zoektocht ben ik begonnen met het schetsen met ijzerdraad. Het werk begon zich te ontwikkelen van een plat tweedimensionaal beeld naar ruimtelijke, driedimensionale beelden. Het mooie van het schetsen met ijzerdraad vind ik de spontaniteit die het met zich meebrengt, de beweelijkheid van het materiaal maakt het mogelijk om het beeld bij te buigen tot de uiste emotie is bereikt.
Een dierfiguur met een eigenwijs karakter, of een mensfiguur met een diepgaande emotie. Daarnaast kan zo'n ruimtelijke schets door een bepaalde lichtval en de schaduwwerking daarvan weer een spannende projectie op een muur geven.
Naast mijn werken van ijzerdraad vertaal ik mijn schetsen ook naar grote, ruimtelijke sculpturen en beelden. Sommige van deze beelden zijn wel drie en een halve meter hoog geworden. In elk beeld dat ik creëer zit een stukje authenticiteit. Ik zie elk beeld als een handtekening, een stukje van mijzelf.
Die authenticiteit die ik zo belangrijk vind, zie ik heel mooi terug bij dieren. Dieren zijn pure en echte wezens, die niemand voor de gek houden. Ze zijn altijd zichzelf. Dit is een van de redenen dat dieren een van mijn grootste inspiratiebronnen zijn. Ik geniet ervan om dieren te observeren en ze vervolgens vast te leggen, vaak op een humoristische manier.
Ben je nieuwsgierig geworden naar mijn werk?
Kom dan eens langs in de Atelierwinkel
De Atelierwinkel
Batterijstraat 11
5396 NT
Lithoijen
of